Op een ochtend

de minimalistplaats een reactie | 14 nov 2014

Mijn kinderen zijn naar school gebracht.
Ik heb net de auto bij de garage afgeleverd voor een APK-keuring.
Een ochtend ontvouwt zich voor me. Ik besluit een wandeling te gaan maken.

Het is nog vroeg en de stad is aan het ontwaken.
Ik loop in stilte richting de rivier, telefoon in mijn tas.
Mijn gedachten gaan uit naar Thich Nhat Hanh, zenmeester, vredesactivist, ooit door Martin Luther King genomineerd voor de Nobelprijs voor de vrede.

‘Thay’ ligt op sterven, na een ernstige hersenbloeding. 88 jaar oud inmiddels. Ik denk terug aan de door hem geleide driedaagse retraite in Londen, voor mensen in het onderwijs, vier jaar geleden. Met 350 andere leerkrachten en Thich Nhat Hanh in stilte in de metro.

Ik vertraag, probeer in aandacht te lopen. Ik zie mijn stad Nijmegen opeens met nieuwe ogen. Een pleintje dat ik nog nooit gezien had, een prachtige gevel. Ik zie van alles door alleen maar te kijken.

Tien minuten later kijk ik nog steeds, maar ik zie vooral wat zich in mijn hoofd afspeelt. Waarom ben ik alleen maar aan het lopen? Ik zou toch productief kunnen zijn? Cadeautjes kopen voor Sinterklaas, schrijven, die emails nog beantwoorden.

Het is ook (nooit) goed.

 
‘I have arrived, I am home’
-Thich Nhat Hanh