Opstaan
‘How vain is it to sit down to write when you have not stood up to live’
-Henry David Thoreau
‘Vain,’ ijdel. Zo voelt het wel eens, als ik achter mijn laptop kruip om te schrijven.
Maak ik wel genoeg mee? Leef ik wel echt?
De vraag stellen is de vraag beantwoorden.
Ja, ik maak genoeg mee, op mijn manier. Ja, ik leef echt. En schrijven is voor mij een manier van opstaan.
Maandag stond ik niet, maar zat ik. In mijn schaduw.
Maar door even in mijn schaduw te gaan zitten, kon ik weer opstaan.
En waar ik voorheen dagenlang in mijn schaduw bleef zitten, volstaat inmiddels een dag.
En eindelijk, na meer dan drie jaar, begrijp ik dat ik een schaduw heb, en niet mijn schaduw ben.
Dus ja, ik leef, en ik sta op, zo vaak als ik kan.
Maar als ik niet af en toe ga zitten, kan ik niet blijven staan.
Voor Els van Wezel
0 Comments