Ei

de minimalist1 reactie | 22 feb 2013

Mijn zoon van 2 1/2 is dol op eieren. Iedere keer als hij een ei voorgeschoteld krijgt, verschijnt er een tevreden glimlach op zijn gezicht en dan roept hij heel hard: ‘Dan-ke wel, kie-pe-tjes!!’

Kinderen beschikken nog over wat in het Boeddhisme een ‘beginner’s mind’ genoemd wordt. Zij zien de dingen zoals ze zijn.

Mijn zoon ziet een ei, en ziet het als de normaalste zaak van de wereld om degene die dat ei heeft voortgebracht, een kip, te bedanken.

Eigenlijk zou dat ook de normaalste zaak van de wereld moeten zijn, maar ik had nooit eerder iemand een kip horen bedanken.

Ik doe de komende tijd zo veel mogelijk met hem mee.

Bedankt, bijen, voor de honing!
Bedankt, schaap, voor mijn trui!
Bedankt, geit, voor de kaas!

En nu allemaal tegelijk: ‘Dan-ke wel, kie-pe-tjes!!’