30
okt
Controle is een illusie (2)
Ik kan vaak alleen maar buigen.
Als ik om half zes ‘s ochtends door onze zoon word wakker gemaakt de dag na het ingaan van de wintertijd.
Als mijn leven overhoop gehaald wordt door een dubbele verhuizing met twee jonge kinderen.
Als een dierbare collega verdrinkt.
Als ik net als ik ‘alles’ even op de rit lijk te hebben, plotseling geveld word door de buikgriep.
Als ik aan het eind van een prachtige zondagmiddag het warme herfstlicht door ons huis naar binnen zie schijnen.
Als onze dochter op school drie keer op één dag in haar broek heeft geplast.
Ik buig. En ik probeer de chaos te omhelzen.
‘You can’t stop the waves, but you can learn to surf.’
-Jonn Kabat Zinn
da’s ook de enige manier om t vol te houden, buigen en meewaaien! sterkte, t waai hier ook soms best hard, siemetje staat ook nog op zomertijd!
Ik buig met je mee… Maar wel met de hakken in het zand
Omvallen is ook niet de bedoeling