Lijden aan luxe
Vandaag opnieuw een gastbijdrage van Pieter van Megen
Twee maanden geleden ben ik met mijn gezin naar een nieuw huis verhuisd.
Het is een fijn huis, maar…
het staat alleen niet in een mooie buurt.
het uitzicht is alleen niet bijzonder.
de zolder is alleen een puinhoop…
de keuken die ik zelf heb uitgezocht, vind ik alleen niet mooi.
de houten vloer op de benedenverdieping was heel mooi, nu hij behandeld is, is hij alleen een stuk minder mooi.
het gordijn op onze slaapkamer is alleen veel te dun.
de tegels op de badkamer zijn alleen niet wit genoeg.
de muren zijn alleen niet glad genoeg.
de tuin is alleen niet af, vooral omdat we de stenen niet kunnen kiezen.
de nieuwe koelkast is alleen te klein.
de nieuwe vaatwasser is alleen te klein.
het nieuwe vriesvak is alleen te klein.
Lijden is een kernbegrip in het Boeddhisme. “Er is lijden”, is een van de edele waarheden. De afgelopen jaren heb ik me deze zin nooit eigen kunnen maken. Ik dacht altijd dat het om andere mensen ging, mensen die echt lijden. Aan een ongeneeslijke ziekte bijvoorbeeld. Nu ik een eigen huis heb, is dat veranderd. Sinds ik vrijwel dagelijks ervaar wat lijden aan luxe is, voel ik het. Lijden is overal, lijden zit in alles en van lijden wil ik bevrijd worden. Zodat ik ooit zal kunnen zeggen:
“Het is een fijn huis.”
Lees hier de eerdere ‘guest post’ van Pieter
verzenden...
Hey pieter en vinnie,
Ik heb het te doen met jullie!
Al die luxe….. Ik zeg: kijk naar wat je hebt en niet….. naar wat je niet hebt!
Het zelfde geldt voor het klussen!
Niet alleen maar kijken naar wat er nog moet gebeuren, maar ook genieten van dat wat af is.
Jongens jullie weten mij te vinden…. Mijn handen jeuken altijd