300
‘Don’t just do something, sit there’
-Sylvia Boorstein
Mijn ‘meditatie-app’ gaf vanavond aan dat ik op 300 dagen gemediteerd heb.
300 dagen.
Als je mij dat een paar jaar geleden had verteld had ik je voor gek verklaard.
300 keer op mijn oranje meditatiekussen. Soms zelfs ‘s ochtends, ‘s middags en ‘s avonds.
Vaak rugpijn en pijn in de nek.
Vaak afzien.
Vaak in gedachten verzonken.
Soms in diepe aandacht met mezelf verbonden.
Regelmatig geen zin of te moe, maar toch iedere keer zitten.
Ik ben allesbehalve verlicht.
Ik oordeel nog steeds.
Ik word vaak overmeesterd door mijn geest.
Ik kan nog vreselijk gestresst zijn.
Ik heb laatst nog een krukje omver geschopt.
En toch, ik zou niet meer zonder kunnen.
Ik moet én ik wil op dat kussen gaan zitten.
Ik merk op dat ik allesbehalve verlicht ben.
Ik merk op dat ik nog steeds oordeel.
Ik merk op dat ik overmeesterd word door mijn geest.
Ik merk op dat ik vreselijk gestresst ben, of beter gezegd dat ik gevoelens van stress ervaar.
Het is goed zo.
verzenden...
zo herkenbaar!! Goed bezig vin, denk aan de woorden van Rinpoche, 1 keer vaker opstaan dan vallen is de weg! Blijven mediteren dus, xx daan
Heel mooi Vincent! Het is waardevol om te beseffen dat je als mens niet perfect kan zijn en dat ook niet hoeft te zijn. Hetgeen wat je in het leven het meeste rust kan geven, denk ik, is dat je accepteert dat je niet perfect bent en dat je die onperfectie kunt gebruiken op een goede manier! Groetjes Els