Touch and stay
In het BBC-programma ‘The Big Silence‘ gaan drie Britse vrouwen en twee mannen de uitdaging aan om een week in stilte door te brengen in een Benedictijner klooster in Engeland. Geen van hen heeft ervaring met meditatie. Ieder van hen komt zichzelf tegen, en ieder van hen voelt dat er pijn, onrust, spanning of verdriet in hen zit die om aandacht vragen. Die ze wel gehoord hebben, maar waar ze niet naar luisteren.
Stilte en meditatie hebben absoluut een helende werking, maar stilte en meditatie zijn lang niet altijd ‘fijn.’
Sinds een week of twee oefen ik niet met het tellen van mijn ademhaling, maar met iedere meditatie voelen wat er is, en daar vervolgens met mijn aandacht bij blijven.
Ik vind dit ontzettend moeilijk. Ik voel namelijk ook regelmatig spanning, onrust of pijn, en mijn eerste reactie is dan ‘wegwezen.’ De pijn, spanning, of onrust opmerken en me dan weer op mijn ademhaling richten is dan eigenlijk afleiding. Geen ‘touch and go,’ maar ‘touch and stay.’
Die spanning en die onrust zijn er namelijk en gaan niet zo maar weg, sterker nog ze vragen om mijn aandacht. En niet één keer, maar keer op keer.
Oftewel: geen afleiding maar herhaling.
‘Just sit with it.’ En vrij vertaald naar Tijn Touber: niet vechten tegen mijn draken, of doen of ze er niet zijn, maar met ze leren dansen.
P.S. De link naar de eerste aflevering van ‘The Big Silence’ van afgelopen zondag op Nederland 2 is hier te vinden en is te bekijken tot 2 juli
0 Comments