Zout
Ik was niet gek, ik was een glas water.
Een jaar geleden was ik net als een glas water. Als iemand zelfs maar een paar korrels zout in het water gooide, had ik een groot probleem. Een glas water is namelijk niet in staat om een paar korrels zout op te nemen. Het water is in ieder geval nauwelijks meer te drinken.
Mijn hart leek op slot te zitten, leek klein.
Ik voelde geen ruimte. Ik was doodmoe.
Totdat ik regelmatig ging mediteren.
Ik ben niet gek, ik ben een vijver.
Ik durf mezelf inmiddels met een (kleine) vijver te vergelijken. De afgelopen dagen is er een paar keer een lepel zout in gegooid.
Een vijver heeft even last van het zout, maar het water in de vijver wordt nauwelijks aangetast.
Mijn hart voelt groter en opener. Ik voel veel meer ruimte. Ik heb weer energie en ik heb weer incasseringsvermogen.
Zout is er altijd. Waar ik invloed op heb is de hoeveelheid water waar het zout in terechtkomt.
Op naar een meer.
Voor degenen die zelf eens willen proberen hoe het is om te mediteren: de mooiste en duidelijkste instructievideo die ik ken staat in deze link.
verzenden...