Thay
‘Even flow, thoughts arrive like butterflies.
He don’t know, so he chases them away.’
-Pearl Jam
Ik praat al een week lang tegen de wolken.
Vorig weekend was ik in London voor een retraite met zen-meester Thich Nhat Hanh. Ik ging daarheen met de verwachting dat ik gefocust en ontspannen thuis zou komen, maar ik kreeg het totaal tegenoverstelde.
Meditatie en mindfulness staan niet altijd gelijk aan rust en ontspanning. Integendeel. Je voelt wat er is, en dat is lang niet altijd prettig.
Ik voel me sinds ik terug ben zeer gestresst en rusteloos en sla mijn eigen adviezen in de wind.
Ik wil geen negatieve gedachten hebben en probeer ze weg te jagen.
Ik douche niet meer koud af.
Ik eet zonder goed te proeven.
Ik krijg het niet voor elkaar om meer dan twee bladzijden achter elkaar te lezen.
En vervolgens ga ik hier keihard over oordelen en wordt het alleen maar erger.
Ik ben daarom gisteren met een ‘Random Acts of Kindness Challenge’ voor mezelf begonnen. Als ik geleerd heb minder over anderen te oordelen dan kan ik namelijk ook leren om minder over mijzelf te oordelen.
Ik ga niet proberen om mijn negatieve gedachten weg te duwen, maar ik ga proberen om mij op positieve gedachten te richten. Elke avond neem ik even de tijd om drie dingen te benoemen die ik goed gedaan heb.
‘If you try to live up to certain rules and you fail, don’t feel bad about it. Those rules are only there to help you, not to make you suffer,’ schrijft Gehlek Rinpoche.
Ik kan altijd opnieuw beginnen.