De ‘No News Challenge’ deel II
‘You do it to yourself, you do, you and no one else.
You do it to yourself, just you, and that’s what really hurts’
-Radiohead
En, hebben ze je opgegeten…?
Misschien ging het bij het ontbijt al mis, en moest je toch de krant uit de brievenbus halen.
Of misschien stond nu.nl nog open op je computer of iPad en kon je het toch niet laten om even te kijken wat er ‘allemaal’ gebeurd was.
Of misschien zat je op de bank, met een boek, en voelde je je heel onrustig, en riep een stem in je hoofd dat je toch wel even het journaal kon kijken.
Om in bovenstaande drie gevallen nou meteen over een verslaving te spreken gaat ver. Van een bepaalde drang is in mijn ogen wel sprake. En het is goed om dat eens te voelen.
Misschien heb je trouwens niet eens meegedaan en wil je dat ook niet. Of moet je het nog doen, maar nu is niet het goede moment…
Of….. misschien heb je het twee dagen volgehouden. En misschien heb je daardoor gemerkt hoe veel tijd en ruimte er dan kunnen ontstaan.
Tijd en ruimte: daar gaat het gaat namelijk om. De tijd die je aan het journaal kijken, op nu.nl kijken, en de krant lezen besteedt ben je kwijt en kun je niet besteden aan iets anders. Het zorgt er daarnaast ook vaak voor dat je je nauwelijks langer dan een paar minuten op één ding kunt concentreren. Het leidt je vaker dan je denkt of doorhebt af van wat werkelijk belangrijk is.
We zeggen vaak dat we het te druk hebben, dat we geen tijd hebben, maar dit klopt niet. We maken simpelweg geen tijd. En we creëren daarmee geen ruimte voor onszelf om te voelen wat echt belangrijk is, waar we echt blij van worden. Wat goed voor ons is. Door te stoppen met het dagelijks consumeren van nieuws en Facebook-berichten maak je meer tijd vrij dan je denkt. En creëer je vervolgens meer ruimte voor belangrijke dingen dan je zult verwachten.
Wat tijdens mijn eerste nieuwsloze week gebeurde voelde echt als afkicken. Ik zat op de bank en wist niet wat ik met mezelf aan moest. Ik was het gewend om altijd iets te doen, om de krant te pakken, TV te kijken, op mijn iPad de laatste transferberichten op vi.nl te checken. Als ik wel eens een boek las, dan keek ik ook om de twee pagina’s op mijn telefoon en raakte snel weer afgeleid.
Maar na een aantal dagen voelde ik opeens hoe fijn het was om alleen maar een half uur of een uur te lezen. Of om gewoon in stilte op de bank te zitten. Of om naar muziek te luisteren en niets anders daarnaast te doen. Of om met volle aandacht met mijn twee prachtige kinderen te spelen.
Je hoeft van mij niet voor een nieuwsarm of televisieloos dieet te kiezen, iets opdringen is wel het laatste wat ik wil.
Probeer wel altijd te voelen wat je écht nodig hebt en probeer bewust te kiezen. In mijn geval was en is daar ruimte voor nodig.
Een paar keer per dag op nu.nl kijken en Facebook checken is een gewoonte; het is een patroon.
Een vrijwillige, bewuste keuze is het zeker niet, ook al denk je dat dat wel zo is.
Leer jezelf af te vragen: wil ik dit wel nu, heb ik dit nu nodig? Ik denk dat je vaak ‘nee’ als antwoord zult horen. Neem jezelf vervolgens serieus door goed te luisteren naar wat je hoort.
Seth Godin omschrijft het veranderen van patronen als een eindeloze reeks van lastige maar haalbare heuvels.
Een reeks heuvels worden een berg, en een aantal bergen maken een wereld van verschil.
Wie weet waar ruimte in jouw leven toe kan leiden?
verzenden...