The flinch revisited
‘If you give you begin to live’
- Dave Matthews Band
Ik heb laatst een fles wijn aan een straatveger gegeven.
Dit voelde heel vreemd, bijna alsof ik iets deed wat niet mag. Het was al dagen een ontzettende zooi bij ons in de straat, overal lag zwerfvuil. En toen kwam er dus een man met een karretje langs en die was voor ons huis bezig met opruimen, op het moment dat ik van mijn werk thuiskwam. En die heb ik een fles wijn aangeboden, en hij was blij en ik was ook blij, ontzettend blij zelfs.
Het is namelijk fijn om te geven.
Ik gaf nooit zo veel, wilde graag dingen krijgen. Misschien dat het daarom zo vreemd voelde toen ik met die fles wijn in mijn hand stond te dubben of dat wel kon, iemand die je niet kent op zo’n manier bedanken. Natuurlijk kan dat wel, ik ben het alleen niet gewend, daarom voelde het zo vreemd.
Daar was ie weer: de flinch. Ik stond letterlijk twee minuten in de deuropening te twijfelen of ik dit wel zou doen. ‘Die man vindt dat vast raar, om een fles wijn te krijgen. Hij drinkt vast geen wijn en daar sta ik dan met mijn fles wijn.’ Ik voelde letterlijk de spanning in mijn lijf, bijna een soort instinct om de deur achter me dicht te trekken en die fles wijn terug in de kast te zetten. Alsof ik iets verschrikkelijk spannends ging doen en al mijn krachten moest verzamelen. En dan doe je het toch, en dan is het gewoon okay. Meer dan okay zelfs. Ik werd niet getroffen door de bliksem. Ik werd niet op m’n bek geslagen. Ik werd niet uitgelachen. Integendeel.
Sinds ik de flinch ben gaan trotseren, douche ik koud af, geef ik meer dan ik krijg, en ben ik begonnen met een blog.
Daag jezelf ook eens uit en ‘face the flinch.’ En doe het dan nog eens. En nog eens.
Voor mij is het een manier om patronen te doorbreken, en mezelf nieuwe patronen aan te leren.
En vergeet nooit: ‘ they can’t eat you.’
verzenden...
Wat een geniaal stuk. Echt waar Vinnie. Lachen en leerzaam.
Keep on writing!
Herkenbare twijfelgedachten, de flinch heet dat?
Heel goede acties Vin, keep’m up!
Yep, de flinch! Wees op je hoede
Dank voor je comment, Pascal, goed om te horen! Vincent
Op een dag kreeg ik mijn kado’s terug. Die ik met liefde had gegeven aan iemand die ik heel erg leuk vond. Ze lagen zonder briefje in mijn brievenbus. Ik voelde me diep gekwetst. Even later na een huilbui en een kop thee, realiseerde ik me dat ik na deze afwijzing nog steeds leefde en niet veranderd was. Waar ik bang voor was (tijdens the Flinch) is wel gebeurd, maar dat zal mij er niet van weerhouden om te blijven geven aan hen die het wel kunnen ontvangen.
Hoi Suus,
Tja, wat moet je daar nou mee? (Zen) Boeddhisten zeggen dat als je iets gegeven hebt het daarna ‘out of your hands’ is, dus dat de ontvanger ermee mag doen wat hij/zij wil… Hoe dan ook, dit is een duidelijk voorbeeld van ‘niet jouw probleem,’ hoe vervelend het misschien ook voelt. Ik zou bijna zeggen dat de persoon die dit gedaan heeft juist wat méér flinch kan gebruiken.
Hey Vincent, mooi dat je (meer) durft te geven, want dat maakt je een (nog) mooier mens. Kwestie van dingen doen ‘out of the box’, waarmee je je zelf en anderen kunt verbazen, verrassen, verrukken. Het tegengestelde van op de automatische piloot leven is nieuwe ervaringen opdoen, waardoor ook het cynisme geen greep op je krijgt. Puur leven.
Uit je comfort zone blijven stappen is idd essentieel, maar niet makkelijk. Het begint met kleine dingen in mijn optiek en dan zie je wel waar het eindigt. Als je maar liefdevol voor jezelf blijft
Trouwens, wat is dit blog anders dan het geven van cadeautjes aan een ander en aan je zelf?
Dank je, Peter! Dat is een mooie manier om er naar te kijken.